ΣΙΝΕΜΑ ΣΤΑ ΠΕΥΚΑ: Συνοικία το όνειρο

«Συνοικία το όνειρο»

Μια ταινία που κατακρεούργησε η χούντα

Η κινηματογραφική λέσχη «Σινεμά στα Πεύκα» επανέρχεται μετά τις γιορτές στις κυριακάτικες προβολές της με την ταινία του Αλέκου Αλεξανδράκη «Συνοικία το Όνειρο». Μια ταινία ιστορική κυρίως λόγω της αντιμετώπισής της από το χουντικό καθεστώς. Στην αρχή απαγορεύτηκε η προβολή της και χρειάστηκε προσωπική παρέμβαση της Ελένης Βλάχου στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ώστε η ταινία να παιχτεί, έστω και πετσοκομμένη. Όσο για τις σκηνές που κόπηκαν, κάηκαν στην πυρά!

Και πάλι όμως, η πρώτη προβολή του «Συνοικία το Όνειρο» έγινε μέσα σε επεισόδια, καθώς η αστυνομία αποπειράθηκε να εμποδίσει την είσοδο του κοινού στον κινηματογράφο και η παρακολούθησή της ουσιαστικά κατέληξε να είναι πράξη αντίστασης.

Και μήπως υπήρχε στην ταινία εμφανές πολιτικό χρώμα ή αντιχουντικές αντιστασιακές αναφορές; Όχι.

Όπως έγραψε για την ταινία ο Γιάννης Ζουμπουλάκης «Σε μια εποχή όπου η Ακροδεξιά έκανε πάρτι στην Ελλάδα, η «Συνοικία το Όνειρο» λογοκρίθηκε έχοντας προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων επειδή « δυσφημούσε την εικόνα της ευημερούσας Ελλάδας». Τι ήταν όμως αυτό που είχε προκαλέσει το μένος του κράτους και των αρχών; Ήταν η «ενοχλητική» εικόνα μιας φτωχογειτονιάς της Αθήνας, του Ασύρματου. Μιας παραγκούπολης ανάμεσα στον λόφο του Φιλοπάππου και τα Ανω Πετράλωνα. Το κέντρο του κόσμου για τους κατοίκους της, οι οποίοι με κάθε τρόπο προσπαθούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια και την ανέχεια, χωρίς ωστόσο να χάσουν την αξιοπρέπειά τους.
Ανάμεσά τους ο Ρίκος (Αλεξανδράκης), πρώην κατάδικος, νυν μικροκομπιναδόρος, αλλά με καλή καρδιά. Η αγαπημένη του Στεφανία (Αλίκη Γεωργούλη), που φλερτάρει με πλούσιους και με την ιδέα να ξεφύγει μια και καλή από τη φτωχογειτονιά. Ο ασκητικός «Νεκροθάφτης» (Μάνος Κατράκης), που σέρνεται ενώ προσπαθεί να επιβιώσει σε ένα περιβάλλον εφιαλτικό, όπου ακούς μωρά να κλαίνε και επιθετικές γυναίκες να φωνάζουν. Μια τουαλέτα και ένα τηλέφωνο υπάρχουν για ολόκληρη την περιοχή. Νερό, στου διαόλου τη μάνα… Ο ιταλικός νεορεαλισμός του Ντε Σίκα και του Ροσελίνι ενσωματωμένος στην ελληνική πραγματικότητα της αυγής της δεκαετίας του ΄60».

Στην επιλογή μας να προβάλουμε την συγκεκριμένη ταινία δεν έπαιξε ρόλο όμως μόνο το κυνηγητό της από τη δικτατορία.  Το τραγούδι που ερμήνευε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, το «Βρέχει στη φτωχογειτονιά» σε στίχους του ποιητή Τάσου Λειβαδίτη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη, έγινε «ύμνος» της φτωχολογιάς και αποτελεί μια από τις σημαντικότερες στιγμές στην ιστορία του ελληνικού λαϊκού τραγουδιού.

Η ταινία «Συνοικία το Όνειρο» θα προβληθεί την Κυριακή 8 Ιανουαρίου στις 20.15 μμ στο πρώην δημαρχείο των Πεύκων (οδός Ειρήνης).

Μην το χάσετε.