ΟΙΚΟ-ΟΡΑΜΑ Σύλλογος κατοίκων Πεύκων
Την Δευτέρα 1 Φεβρουαρίου 2010 ο Σύλλογός μας έκανε εκδήλωση με ομιλητές τον ευρωβουλευτή Μιχάλη Τρεμόπουλο και τον Αναπληρωτή Καθηγητή του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ Δημήτριο Μελά. Στην συνέχεια εκτίθεται μια ευρεία περίληψη τος ομιλίας του Καθηγητή Δημήτρη Μελά που αναφέρθηκε στην «Εξελισσόμενη Κλιματική Αλλαγή».
Τα κύρια σημεία της ομιλίας του ήταν τα εξής:
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου είναι ένα φυσικό φαινόμενο που μέχρι σήμερα λειτούργησε ευεργετικά στην δημιουργία και εξέλιξη της ζωής πάνω στην γη. Το πρόβλημα που εμφανίστηκε προέρχεται από την υπερβολή του φαινομένου που οφείλεται στις ανθρωπογενείς εκπομπές ρύπων.
Τα θερμοκηπικά αέρια και ο σημερινός βαθμός συνεισφοράς τους στο πρόβλημα είναι:
διοξείδιο του άνθρακα (50-60%), χλωροφθοράνθρακες (15-25%), Μεθάνιο (12-20%), Υποξείδιο του αζώτου (5%), όζον και άλλα αέρια (11%).
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι εκπομπές αερίων θερμοκηπίου οφείλονται στις εξής δραστηριότητες:
παραγωγή ηλεκτρισμού (28%), μεταφορές (21%), βιομηχανία (20%), οικιακές και εμπορικές εκπομπές (17%), γεωργία (10%), άλλες (4%).
Στην Ελλάδα την μερίδα του λέοντος στην παραγωγή διοξειδίου του άνθρακα την έχει η ΔΕΗ με ποσοστό πάνω από 60%.
Οι συνολικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ανά κάτοικο παγκοσμίως έχουν πολύ μεγάλες διαφορές καθώς κυμαίνονται από 5.5 τόνους άνθρακα ανά έτος για έναν πολίτη των Ηνωμένων Πολιτειών, μέχρι μερικές εκατοντάδες για τους κατοίκους της Αφρικής. Μετά την USA ακολουθούν η Αυστραλία (5 τόνοι άνθρακα/έτος), ο Καναδάς (4 τόνοι άνθρακα/έτος), η Ρωσία (2.8 τόνοι άνθρακα/έτος), η Γερμανία (2.7 τόνοι άνθρακα/έτος) κλπ.
Στο ερώτημα αν υπάρχει πράγματι κλιματική αλλαγή ή όχι, ο εισηγητής ανέφερε ότι ολόκληρη σχεδόν πλέον η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί ότι η κλιματική αλλαγή είναι πραγματικότητα και απειλή. Διάφοροι δείκτες που ανέφερε ήταν οι εξής:
Ανάμεσα στα έτη 1750 – 2000 η συγκέντρωση του διοξείδιου του άνθρακα αυξήθηκε 35%, του υποξείδιου του αζώτου 18% και του μεθανίου 148%. Οι συγκεντρώσεις αυτές αυξάνονται με επιταχυνόμενο ρυθμό τα τελευταία χρόνια. Η θερμοκρασία στον εικοστό αιώνα (1901-2000) αυξήθηκε 0.6οC, αλλά στα εκατό χρόνια 1906 – 2005 αυξήθηκε 0.74 οC. Και αυτό δείχνει την μεγάλη επιτάχυνση των τελευταίων χρόνων. Η στάθμη της θάλασσας από το 1963 αυξάνεται κατά 1.8 χιλιοστά/έτος και μετά το 1993 κατά 3.1 χιλιοστά/έτος. Η δεκαετία του 2000 (2001-2010) ήταν η πιο θερμή δεκαετία από την εποχή που καταγράφονται παγκοσμίες θερμοκρασίες. Τα τελευταία 40 χρόνια οι οικονομικές απώλειες λόγω καιρικών φαινομένων δεκαπλασιάστηκαν.
Ειδικά για την Ελλάδα, αύξηση θερμοκρασίας παρατηρείται την τελευταία ειδικά δεκαετία. Επίσης παρατηρείται μια σταθερή μείωση της συνολικής ποσότητας νερού που δέχεται η χώρα μας τα τελευταία 60 χρόνια κατά 1.9 χιλιοστά ανά έτος. Αυτή η μείωση συνδυάζεται συχνά με αύξηση της ραγδαιότητας (αύξηση του αριθμού των ημερών μέσα σε ένα έτος κατά τις οποίες πέφτει βροχή με ύψος πάνω από 30 χιλιοστά).
Επίσης ειδικά για την Θεσσαλονίκη ενώ τα τελευταία 50 χρόνια η μέση μέγιστη θερμοκρασία δεν μεταβλήθηκε σημαντικά, η μέση ελάχιστη θερμοκρασία αυξήθηκε με ρυθμό περίπου 5 οC/100 χρόνια.
Στην συνέχεια ο εισηγητές αναφέρθηκε στις αναμενόμενες αλλαγές στο παγκόσμιο κλίμα. Ανάλογα με τα εναλλακτικά σενάρια, τα οποία στην ουσία τους σχετίζονται με τα μέτρα τα οποία η ανθρωπότητα είναι διατεθειμένη να πάρει, μπορούν να συμβούν τα εξής:
Οι εκπομπές διοξείδιου του άνθρακα να παραμείνουν σταθερές ή και να μειωθούν μέχρι και να εξαπλασιασθούν μέσα στα επόμενα εκατό χρόνια.
Η συγκέντρωση του διοξείδιου του άνθρακα να αυξηθεί από 50% έως 250%.
Η θερμοκρασία να αυξηθεί από 2 οC έως 6 οC.
Η στάθμη της θάλασσας να αυξηθεί από 10 cm έως 80 cm.
Σε ολόκληρη την γη μερικές περιοχές θα γίνουν πιο υγρές και κάποιες λιγότερο υγρές. Ειδικά για την Ελλάδα και πιο ειδικά για την Θεσσαλονίκη υπάρχουν προβλέψεις για το τέλος του 21ου αιώνα που φαίνονται στους δύο πίνακες.
Μέγιστες θερμοκρασίες τους θερινούς μήνες στην Θεσσαλονίκη
Σε ό,τι αφορά την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ο εισηγητής ανέφερε ότι ενώ υπάρχουν δυνατότητες σωστής αντιμετώπισης με χρήση κατάλληλης τεχνολογίας, εξακολουθεί να υπάρχει μια συνεχής τάση για αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας. Στο διάγραμμα απεικονίζεται η σημερινή κατάσταση και οι τάσεις από το 1980 έως το 2000. Στην Ελλάδα ο ρυθμός αύξησης της καταναλώμενης ενέργειας αυξάνεται ετησίως με ρυθμό 2%.
Τέλος ο εισηγητής υπογράμμισε τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που πρέπει να υπερνικηθούν για μια σωστή αντιμετώπιση των προκλήσεων που θέτει η κλιματική αλλαγή στην παγκόσμια κοινότητα και στην ελληνική κοινωνία ειδικότερα.
