Ημέρες Χριστουγέννων 2008 και γύρω από τη Θεσσαλονίκη το χιόνι έπεφτε πυκνό. Μία ομάδα πεζοπόρων, η Ιωάννα, ο Παναγιώτης και ο Βασίλης, παρέα με το Φρίξο το σκύλο, ανεβαίναμε νωρίς το πρωί τον επαρχιακό δρόμο της βόρειας πλευράς του δάσους του Σέιχ-Σου προς τον Δήμο Πεύκων. Όλα ήταν κατάλευκα γύρω μας αφού το χιόνι είχε καλύψει τα πάντα. Ξαφνικά ο Φρίξος άρχισε να γαυγίζει ανήσυχος και τρέχοντας τον χάσαμε πίσω από τη στροφή. Επιταχύναμε το βήμα μας με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μας. Μόλις πήραμε και εμείς τη στροφή αντικρίσαμε έναν γάιδαρο να στέκεται κάτω από ένα κορμό δέντρου. Μάταια προσπαθούσε να προστατευθεί από το πυκνό χιόνι, ενώ είχε ενοχληθεί και από τα αδιάκοπα γαυγίσματα του Φρίξου. Παρόλο που δεν είμαστε ειδικοί, καταλάβαμε ότι το συμπαθές αυτό ζώο με δυσκολία στεκόταν στα πόδια του, προφανώς από το έντονο κρύο και την πείνα.
Τον ίδιο γάιδαρο τον είχαμε εντοπίσει και την προηγούμενη ημέρα περίπου 1 χιλιόμετρο μακρύτερα, αλλά δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία, με τη σκέψη ότι κάποιος θα τον έχασε και θα τον αναζητούσε. Δυστυχώς γελαστήκαμε… Μάλλον κάποιος ασυνείδητος τον εγκατέλειψε στην τύχη του για να μην τον φροντίζει πια.
Αμέσως επικοινωνήσαμε με το «Καταφύγιο Ζώων» και συγκεκριμένα με τη Βάσω Χατζημανώλη με την ελπίδα ότι θα μπορούσε να βοηθήσει στη διάσωση του γαϊδάρου. Πράγματι η Βάσω και το «Καταφύγιο Ζώων» παρά τις δυσκολίες λόγω του ψύχους, συντόνισαν μία επιχείρηση διάσωσης που κράτησε αρκετές ώρες.
Σε αυτήν συμμετείχε καταρχήν ο Κώστας Βλαχάβας, υπάλληλος του Δήμου Χορτιάτη στο Ασβεστοχώρι, και ειδικός σε θέματα ιπποειδών, καθώς και ο Γιάννης Μέλφος, με τους οποίους εντοπίσαμε τον γάιδαρο ξανά νωρίς το απόγευμα. Τον δέσαμε και αρχίσαμε να τον οδηγούμε προς τα κάτω. Με δυσκολία αλλά και υπομονή ο γάιδαρος έσερνε τα πόδια του πάνω στο χιόνι. Μας πήρε πάνω από μία ώρα να τον φέρουμε στον δρόμο του Ασβεστοχωρίου, σε απόσταση περίπου 1,5 χλμ από εκεί που τον εντοπίσαμε.
Εκεί έσπευσαν ο Αντώνης και ο Ευριπίδης Καρύδας, μέλη επίσης του «Καταφυγίου Ζώων» με ένα μεγάλο κάλυμμα για να τον προστατεύσουν από το χιόνι καθώς και τροφή για να τον ταΐσουν. Μέσα σε λίγα λεπτά ο γάιδαρος εξαφάνισε 2 κιλά μήλα!! Σε λίγο ήρθε και η Βάσω και αμέσως μετά το «Όχημα Φροντίδας Αδέσποτων Ζώων» του Δήμου Θεσσαλονίκης με οδηγό τον Γιώργο Γαλατά. Ο γάιδαρος φορτώθηκε στο όχημα και οδηγήθηκε για μικρό χρονικό διάστημα στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης, στην φάρμα του ΄Ακη που ποτέ δεν αρνήθηκε να βοηθήσει την Βάσω σε θέματα ιπποειδών. Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο Στέφανος είναι τυφλός και από τα δύο μάτια.
Όπως με ενημέρωσε πρόσφατα η Βάσω, ο γάιδαρος ονομάστηκε Στέφανος, γιατί την ημέρα της διάσωσής του ήταν του Αγ. Στεφάνου, και ήδη στις 9/1/09 μεταφέρθηκε με ειδικό όχημα στην Αθήνα, στον χώρο ζωοφιλικού φορέα που ασχολείται με άλογα και γαϊδουράκια, μέλος του οποίου είναι και η Βάσω. Και όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Πού να ήξερε τι….μεγαλεία τον περίμεναν».
Έτσι είναι όταν υπάρχουν κάποιοι που ενδιαφέρονται, νοιάζονται και ποθούν για να βρίσκουν τα ζώα την πολυπόθητη αγάπη και θαλπωρή. Ο Στέφανος ζει σήμερα χάρη στην δράση και την ευαισθησία των ανθρώπων του «Καταφυγίου Ζώων» και της Βάσως Χατζημανώλη τους οποίους και ευχαριστούμε.
Βασίλης Μέλφος
Πεύκα Θεσσαλονίκης