Μετά την απογραφή του 2001 όπου καταμετρήθηκαν περίπου 6,5χιλ. κάτοικοι, ο Δήμος Πεύκων είχε μια τεράστια αύξηση πληθυσμού ο οποίος, σχεδόν, τριπλασιάσθηκε. Παράλληλα η αύξηση των κατοίκων των όμορων Δήμων στα βόρεια της περιφερειακής οδού εμφάνισε ανάλογη δυναμική.
Σήμερα, μετά από επτά χρόνια, είμαστε όλοι μας υποχρεωμένοι, παρά τη δραματική αλλαγή των συνθηκών, να χρησιμοποιούμε για να επικοινωνήσουμε με τη Θεσσαλονίκη, τον ίδιο δρόμο που χαράχθηκε για τις ανάγκες του νοσοκομείου Παπανικολάου πριν από περισσότερα από πενήντα χρόνια.
Το δράμα που βιώνουμε όσοι θέλουμε να διασχίσουμε το δρόμο αυτόν, ιδίως στις ώρες αιχμής, δεν έχει προηγούμενο.
Χιλιάδες πολίτες που ζούμε στις περιοχές των Δήμων Χορτιάτη Πεύκων και όχι μόνον, είμαστε όμηροι στις πόλεις μας γιατί κάποιοι αποφάσισαν ότι η ταλαιπωρία μας είναι θέμα δεύτερης ή και τρίτης προτεραιότητας.
Υπουργοί, Περιφερειάρχες, Νομάρχες και Δήμαρχοι παίζουν με τη νοημοσύνη και τα νεύρα μας.
Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών που συγκεντρωθήκαμε σήμερα στο 1ο δημοτικό σχολείο Πεύκων σας ενημερώνουμε ότι η υπομονή μας εξαντλήθηκε.
Δεν πάει άλλο!
Για το λόγο αυτό δηλώνουμε ότι οι αντιδράσεις μας στον εμπαιγμό θα, είναι από ‘δω και πέρα, το ίδιο ενοχλητικές για τους υπευθύνους όσο και η καθημερινή ταλαιπωρία μας .
Μέσα στα πλαίσια της έννομης τάξης θα χρησιμοποιήσουμε κάθε πρόσφορο μέσον για να κάνουμε γνωστό το πρόβλημα μας και να αναγκάσουμε όλους όσους παίζουν με τα νεύρα και την υπομονή μας να μας προσέξουν.
Η απόφαση μας να πάρουμε στα χέρια μας την τύχη του δρόμου αυτού είναι αμετάκλητη.