Δεν είμαστε οι μόνοι που συχνά επισημαίνουμε την ατομική ευθύνη όλων μας απέναντι από σ’ αυτό που αποκαλούμε περιβάλλον και που δεν είναι τίποτε άλλο από την «αυλή» μας ειδωμένη με μια ευρύτερη, πραγματική στην ουσία, διάσταση που εκφράζει τις ανάγκες των καιρών μας.

Το «παγκόσμιο χωριό» αντικατέστησε στο συλλογικό υποσυνείδητο την έννοια του «γαλάζιου πλανήτη» και οι αποστάσεις που εκτείνονταν στο άπειρο έγιναν μερικά βήματα ως το επόμενο τετράγωνο. Οι άνθρωποι συνειδητοποίησαν ότι κάτι πρέπει να κάνουν αν θέλουν η μόλυνση του περιβάλλοντος, που ταυτίζεται με την υγεία του χώρου στον οποίο διαβιούν, να πάψει να είναι ο βραχνάς που θα παιδεύει την καθημερινότητά τους. Έτσι οι ηγεσίες, οι κάθε είδους ηγεσίες αποφάσισαν να δράσουν. Για το λόγο αυτό οργανισμοί κρατών, τα κράτη τα ίδια με τις κυβερνήσεις του, ενώσεις πολιτών κτλ. συσκέφτηκαν και αποφάσισαν να βάλουν κανόνες.

Στόχος, η συμβολή όλων μας και του καθένα ξεχωριστά, ώστε να γνωρίζουμε τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε την επιδείνωση, σε πρώτη φάση, του προβλήματος και τη βελτίωση, σε επόμενη φάση, της κατάστασης που θεωρήθηκε ότι κινείται στα όρια της όποιας ανοχής. Η τήρηση των κανόνων βεβαίως δεν αφέθηκε στην καλή προαίρεση αυτών που μετείχαν στην προσπάθεια. Θεσπίστηκαν παράλληλα ποινές, αυστηρές μάλιστα, γι όσους δεν θα συμμορφώνονταν με αυτούς.

Εμείς οι Έλληνες είμαστε γνώστες των ποινών, υλικών και κυρίως ηθικών, που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας για την μη συμμόρφωσή της με μια σειρά κανόνων και οδηγιών είτε αυτές επιβλήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση είτε, πρόσφατα, από τον ΟΗΕ.

Και τώρα ας έρθουμε στο ζητούμενο: ο Δήμος μας αποφάσισε, και σωστά, να συντάξει κανονισμό καθαριότητας που θα έθετε κάποιους κανόνες στους οποίους οφείλαμε, όλοι οι Ρετζικιώτες, να συμμορφωθούμε. Ο κανονισμός είναι έτοιμος, σε μια πρόχειρη είναι η αλήθεια εκτύπωση, από τον περασμένο χρόνο.

Εμείς στο ΟΙΚΟ-ΟΡΑΜΑ, εκτιμώντας την πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής, προτείναμε, ήταν Δεκέμβριος του 2007, στο Δημοτικό Συμβούλιο να διανείμουμε, μέσω της εφημερίδας, άκοπα και χωρίς κόστος, το έντυπο σε όλους τους συμπολίτες μας. Με έκπληξή μας ακούσαμε το Δήμαρχο να μας λέει ότι την πρόταση μας δεν την γνωρίζει και αν θέλαμε να βοηθήσουμε καλό θα ήταν να κάνουμε γραπτό το αίτημα(!) μας.

Παρ’ όλο το παράδοξο του επιχειρήματος (γιατί άραγε όταν θέλεις να βοηθήσεις θα πρέπει να αιτηθείς για να το κάνεις), προχωρήσαμε στη γραπτή κατάθεση της πρότασης μας στο τέλος του 2007.

Από τότε έχουν περάσει πέντε μήνες και η τύχη της αίτησής μας είναι άγνωστη. Θα μπορούσε κανείς να συμπεράνει διάφορα για την αδυναμία της Δημοτικής Αρχής να συναινέσει σε κάτι που σίγουρα θα ήταν ένα βήμα για να γίνει η αρχή στη θέσπιση και υλοποίηση κάποιων κανόνων προς την κατεύθυνση της φροντίδας για το περιβάλλον στο Ρετζίκι. Η δημιουργία «μετώπων» με κάποιους συμπολίτες μας που παρανομούν, λόγω των προβλεπόμενων ποινών, με το συνακόλουθο πολιτικό κόστος που θα υπάρξει, είναι μία από αυτές. Εμείς δεν θέλουμε να το πιστέψουμε, καθώς ο Δήμαρχος φέρεται (και ισχυρίζεται) ότι «δεν καταλαβαίνει από αυτά».

Ως εκ τούτου ή άλλες είναι οι προτεραιότητες που έχει επιλέξει για το έργο του ή οι υπηρεσίες του δεν επιτελούν σωστά το έργο τους.

Γιατί ο χρόνος που πέρασε, από τη σύνταξη του κανονισμού καθαριότητας, είναι πολύς για να παραμένει αυτός ακόμη στα συρτάρια της Δημαρχίας.

Το ΟΙΚΟ-ΟΡΑΜΑ